Amaç: Araştırma, hemşirelik öğrencilerinin öz-liderlikleri ile kontrol odakları arasındaki ilişkinin belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı-ilişki arayıcı türde gerçekleştirilmiştir. Yöntem: Çalışma, Türkiye’deki 142 hemşirelik lisans öğrencisi ile gerçekleştirilmiştir. Veriler, Öğrenci Tanıtıcı Bilgiler Formu, Yenilenmiş Öz-liderlik Ölçeği ve Kontrol Odağı Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, Kolmogorov-Smirnov Testi, Bağımsız Örneklem T Testi, ANOVA, Tukey Testi ve Pearson Korelasyon Katsayısı kullanılmış, basit doğrusal regresyon analizi uygulanmıştır. Bulgular: Hemşirelik öğrencilerinin öz-liderlik puan ortalaması 133.51 (Ss=22.28) (Min:51-Max:171) ve kontrol odağı puan ortalaması 114.63 (Ss=20.75) (Min:58-Max:160) bulunmuştur. Liderliğe ilişkin okul dışında eğitim alan öğrencilerin öz-liderlik puan ortalamaları liderliğe ilişkin okul dışında eğitim almayan öğrencilerin toplam puan ortalamalarından istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksektir (p<0.001). Öğrencilerin öz-liderlik ve kontrol odağı puan ortalamaları arasında ise negatif yönlü ve orta düzeyde bir ilişki bulunmaktadır (p<0.001, r=-.387). Sonuç: Hemşirelik öğrencilerinin öz-liderliklerinin orta düzeyde olduğu ve kontrol odaklarının iç kontrol odağı eğiliminde olduğu bulunmuştur. Hemşirelik öğrencilerinin kontrol odağı iç kontrol odağına doğru eğilim gösterdikçe öz-liderliklerinde artış görülmüştür. Müfredat dışında alınan liderlik dersleri öz-liderliği artırdığından, hemşirelik öğrencilerinin öz-liderliğini geliştirmek için lisans hemşirelik eğitimi müfredatına liderlik ile ilgili ders, etkinlik ve akran koçluğu programlarının eklenmesi önerilmektedir. Ayrıca öğrencilerin okulda ve okul dışında liderlik becerilerini ve iç kontrol odaklarını geliştirebilecekleri etkinliklere yönlendirilmesinin öz-liderliği artıracağı düşünülmektedir.
Objective: The research was carried out in a descriptive-relationship-seeking design in order to determine the relationship between self- leadership and locus of control among nursing students. Methods: The study was carried out with 142 undergraduate nursing students in Turkey. Data were collected with Student Descriptive Information Form, Revised Self-Leadership Scale and Locus of Control Scale. Descriptive statistics, Kolmogorov-Smirnov Test, Independent Sample t test, ANOVA, Tukey Test and Pearson Correlation Coefficient were used, and simple linear regression analysis was applied. Results: Nursing students' mean self-leadership score was 133.51 (Sd=22.28) (Min:51-Max:171) and locus of control mean score was 114.63 (Sd=20.75) (Min:58-Max:160). The self-leadership mean scores of students who received leadership training outside of school are statistically significantly higher than the total score means of students who did not receive leadership training outside of school (p<0.001). There is a negative and moderate-level relationship between students' self-leadership and locus of control mean scores (p<0.001, r=-.387). Conclusion: It was found that the self-leadership of nursing students is average, and their locus of control tends to be the internal locus of control. As nursing students' locus of control tended towards internal locus of control, their self-leadership increased. Since leadership courses taken outside the curriculum increase self-leadership, it is recommended to add leadership-related courses, activities, and peer coaching programs to the undergraduate nursing education curriculum to improve the self-leadership of nursing students. Directing students to activities at and outside of school where they can enhance their leadership skills and internal locus of control will increase self-leadership.
