Görme kaybı olan sporcularda fonksiyonel mobilite, fiziksel aktivite ve aerobik uygunluk arasındaki ilişki

Esatbeyoğlu F., Kin İşler A.

Spor Hekimliği Dergisi, cilt.57, sa.2, ss.73-78, 2022 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 57 Sayı: 2
  • Basım Tarihi: 2022
  • Doi Numarası: 10.47447/tjsm.0617
  • Dergi Adı: Spor Hekimliği Dergisi
  • Derginin Tarandığı İndeksler: TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.73-78
  • Hacettepe Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Amaç: Görme kaybı olan sporcularda fonksiyonel mobilite, aerobik uygunluk ve fiziksel aktivite (FA) düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir.

Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya yaş ortalaması 24.6±5.2 yıl olup görme kaybı bulunan 34 sporcu katıldı. Öncelikle, görme kaybı olan sporcuların antropometrik

ölçümleri yapıldı ve ardından FA düzeyi anketi uygulandı. Sporcular daha sonra sırasıyla Zamanlı Kalk ve Yürü Testi (ZKYT) ile 6 dakika yürüme

testine (6-DYT) katıldılar. ZKYT, FA düzeyi ile 6-DYT parametreleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi için Pearson korelasyon analizi kullanıldı.

Bulgular: Görme kaybı olan sporcuların ZKYT tamamlama süre ortalamaları 6.82±0.92 s’dir. Bunun yanında görme kaybı olan sporcuların 6-DYT test

sırasındaki KAHmaks değerleri 146.3±7.8 atım.dk-¹, kat ettikleri toplam mesafe (TM) 600.6±90.4 m ve VO2maks değerleri ise 43.4±4.0 ml. dk-1.kg-1 olarak

belirlendi. Sporcuların haftalık toplam, yürüyüş ve yüksek şiddetli MET düzeyleri ile 6-DYT-TM arasında orta düzeyde anlamlı pozitif bir ilişki bulunurken

(sırasıyla r=0.41, p=0.02; r=0.69, p=0.00 ; r=0.38, p=0.00), orta şiddetli MET düzeyi ile 6-DYT-TM arasında herhangi bir ilişki gözlemlenmedi

(p=0.95). Görme kaybı olan sporcularda haftalık toplam ve yüksek şiddetli MET düzeyleri ile VO2maks arasında orta düzeyde anlamlı pozitif bir ilişki belirlendi

(sırasıyla r=0.35, p=0.04; r=0.66, p=0.00), ancak orta şiddetli ve yürüyüş MET düzeyleri ile VO2maks arasında bir ilişki bulunmadı (sırasıyla,

p=0.81; p=0.19). Yine görme kaybı olan sporcuların haftalık toplam ve yürüyüş MET düzeyleri ile ZKYT arasında orta düzeyde anlamlı negatif bir ilişki

belirlendi (sırasıyla r=-0.40, p=0.02; r=-0.51, p=0.00), orta ve yüksek şiddetli MET düzeyleri ile ZKYT arasında ise herhangi bir ilişki gözlemlenmedi (sırasıyla

p=0.18; p=0.77).

Sonuç: Yukarıdaki bulgulara göre görme kaybı olan sporcularda FA düzeyi arttıkça aerobik uygunluk ve fonksiyonel mobilite düzeyleri artmaktadır. Buradan

hareketle görme kaybı olan bireylerde FA düzeyinin artırılmasına yönelik uygulamalar üzerinde durulmalıdır.