Bu çalışma, ulusal medya ekosistemleri üzerinde yükselen platform yayıncılığı dönemine dair alternatif bir iletişim ve kültür siyasası modelinin nasıl gelişebileceğini tartışmayı amaçlamaktadır. Karşılaştırmalı bir iletişim ve kültür siyasası analizi ile ekonomi politiğin eleştirisi yöntemlerini kullanan çalışma, Türkiye örneğinde platform yönetişimine dair bir dizi alternatif öneri getirmektedir. Küresel kültürel akış dikkate alındığında, medya ekosisteminin yeni oyun kurucusu olan platformların yerel kültür üreticileri için bir dizi olumlu katkısının olduğunu çözümleyen çalışma içerisinde, küresel ve yerel diyalektiği kültürel akış üzerinden değerlendirilmektedir. Bu doğrultuda çalışma boyunca, çoğulcu ve çok sesli bir iletişim ve kültür politikasının alternatif bir yönetişim eliyle nasıl düzenlenebileceğine dair somut öneriler geliştirilmiştir.
This study has aimed to open a discussion on the possibilities and restrictions of alternative communication and cultural policies under the hegemony of platform broadcasting era which is rising on the national media ecosystems. In this sense, the present study employed a comparative communication and cultural policy analysis and criticism of political economy. After the comprehensive analysis of the opportunities of alternative communication and cultural policy options, the present study offers a number of alternative proposals for platform governance, specifically, in the case of Turkey. Considering the global cultural flow, the present study analyses that the platforms, which are the new playmakers of the media ecosystem, have a number of positive contributions to local cultural producers, and the global and local dialectic is evaluated through the cultural flow. In this direction, concrete suggestions have been developed throughout the study on how a pluralistic and polyphonic communication and cultural policy can be regulated by an alternative governance.
