“Yüzyılın krizi” olarak anılan COVID-19 pandemisi, yalnızca insan sağlığını tehdit etmekle kalmayıp modern dünyadaki çalışma, ulaşım, iletişim ve barınma sistemlerini, toplumsal yapıları ve gündelik yaşamı köklü bir şekilde dönüştürmüştür. Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı, bu süreçte etkili bir kriz yönetimi örneği sergilemiştir. 2020 Ocak - Mayıs ayları arasında, Sağlık Bakanlığı yoğun ve şeffaf bir iletişim stratejisi benimseyerek hem kamuoyundaki kaygı ve endişeyi yönetmiş hem de dezenformasyon ve manipülasyonla mücadele etmiştir. Pandemi iletişimi süreci; hazırlık safhasından hedeflere, iletişim stratejilerinden elde edilen sonuçlara, mesaj aktarım süreçlerinden bu mesajların yol açtığı dönüşüme kadar önemli bir tecrübe olarak kayıtlara geçmiştir. Bu çalışma, pandeminin akut dönemi olan 2020 Ocak- Haziran aylarında uygulanan kriz iletişimi stratejilerini değerlendirmektedir. Süreç, Timothy Coombs'un Durumsal Kriz İletişimi Teorisi'nin kriz yönetiminin evreleri yaklaşımı temel alınarak analiz edilmiştir. Çalışmada, Türkiye'de ilk COVID-19 vakasının kamuoyuna açıklanmasından önce alınan önlemler, 10 Mart 2020'de ilk vakanın tespit edilmesi ve duyurulma süreci ile toplumsal yansımaları, içerik analizi ve otoetnografik yöntem kullanılarak incelenmiştir.
The COVID-19 pandemic, which is referred to as the “crisis of the century”, not only posed a significant threat to public health but also profoundly transformed modern systems of work, transportation, communication, housing, social structures and daily life. The Ministry of Health of the Republic of Türkiye provided an exemplary crisis management approach during this period. Between January 2020 and May 2022, when the pandemic dominated the global agenda, the Ministry of Health adopted an intensive and transparent communication strategy to manage public anxiety while combating misinformation and manipulation. The pandemic communication process of this period has been recorded as a significant experience, encompassing preparation phases, goals, communication strategies, achieved outcomes, message transmission processes, and the transformations triggered by these messages. This study evaluates the crisis communication strategies implemented during the acute phase of the pandemic, specifically from January to June 2020. The analysis is based on Timothy Coombs’ Situational Crisis Communication Theory, particularly its stages of crisis management framework. It examines the measures taken before Türkiye’s first confirmed COVID-19 case, the public announcement of the first case on March 10, 2020, and the subsequent public reactions. These aspects are analyzed using content analysis of online news sources and the autoethnographic method.
