Amaç: Sık görülen bir geriatrik sendrom olan uykusuzluğun koroner arter hastalığı ve mortalitede artış ile ilişkili olduğu düşünülmektedir. Çalışmanın amacı, uyku süresi ile koroner arter hastalığı (KAH) ve kardiyovasküler risk faktörleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araçlar ve Yöntem: Bu çalışmada, geriatri polikliniğine başvuran ve kapsamlı geriatrik değerlendirmesi yapılan hastalar retrospektif olarak incelendi. Optimal uyku süresi altı saat olarak kabul edildi ve hastalar 6 saatten az uyuyan ve 6 saatten fazla uyuyan olmak üzere iki gruba ayrıldı. Bulgular: Çalışmaya toplam 2255 hasta dahil edildi. Hastaların %63.3’ü kadın, yaş ortalaması 72±6’idi. 6 saatten kısa uyku süresi olan hasta grubu daha yaşlı (%14.4 ve %10.3 p=0.005) ve kadın (%69.5 ve %60.2 p<0.001) oranı daha fazlaydı. Kısa uyku süresi grubunda koroner arter hastalığı (%31.9 ve %25.9; p= 0.003), düşme (%31.8 ve %25.3; p=0.002) ve depresyon (%25.7% ve %21.3; p=0.022) daha sık görülürken, hipertansiyon (%68.5 ve %72.5; p=0.049) daha az görülmekteydi. Yapılan regresyon analizinde koroner arter hastalığı [OR=1.39, %95 CI:1.14-1.7; p=0.001], düşme [OR=1.25, %95 CI:1.02-1.5; p=0.026], yaş [OR=1.01, %95 CI:1.01-1.04; p=0.001], erkek cinsiyet [OR=0.63, %95 CI:0.51-0.76; p<0.001] ve hipertansiyon [OR=0.74, %95 CI:0.6-0.9; p=0.003] diğer tüm parametrik değerlerden bağımsız olarak altı saatten az uyuma ile ilişkili bulundu. Sonuç: Çalışma bulguları, literatüre benzer şekilde 6 saatten az uyuyan hastalarda KAH daha sık gözlenmiştir. Kısa uyku süresi ile KAH arasındaki bu ilişki göz önüne alındığında, kapsamlı geriatrik değerlendirmede uyku süresinin sorgulanması önemli olduğu anlaşılmaktadır.
Purpose: Insomnia, a frequent geriatric syndrome, is thought to be linked with coronary artery disease and increased mortality. The aim of our study was to examine the relationship between sleep duration and coronary artery disease (CAD) and cardiovascular risk factors. Materials and Methods: In this study, patients who applied to the geriatric outpatient clinic for comprehensive geriatric assessment were retrospectively evaluated. Patients were divided into two groups according to the six hours of ideal sleep assumption: those who slept less than six hours and those who slept six hours or more. Results: A total of 2255 patients (age 72±6 years, 63.3% female) were included in this study. Patients who were sleeping less than 6 hours were older (14.4% vs. 10.3%; p=0.005) and most of them were female (69.5% vs. 60.2%; p<001). Coronary artery disease (31.9% vs. 25.9%; p= 0.003), falls (31.8% vs. 25.3%; p=0.002) and depression (25.7% vs. 21.3%; p=0.022) were more common, while hypertension ( 68.5% and 72.5%; p=0.049) were less common in the short sleep duration group. The regression analysis showed that short sleep duration was significantly associated with CAD (OR:1.39; 95% CI:1.14-1.7; p=0.001), falls history (OR:1.25; 95% CI:1.02-1.5; p=0.026), age (OR:1.01; 95% CI:1.01-1.04; p=0.001), male gender (OR:0.63; 95% CI:0.51-0.76; p<0.001), and hypertension (OR:0.74; %95 CI:0.6-0.9; p=0.003). Conclusion: Similar to the literature, CAD was observed more frequently in patients who slept less than 6 hours in our results. Considering this relationship between short sleep duration and CAD, it is important to question sleep duration in comprehensive geriatric assessment.
