Bu çalışmanın amacı, kadınların gündelik hayatın deneyimlendiği ve toplumsal cinsiyet farklılıklarının göz ardı edilerek şekillendiği kent yaşamına katılımlarını, Hanımlar Lokali olarak isimlendirilen kentsel mekân üzerinden değerlendirmektir. Bu doğrultuda belediyeler tarafından hizmete sunulan Hanımlar Lokali aracılığıyla kadınlar, kendilerine ait bir zaman yaratırken aynı zamanda özel alandan dışarı çıkarak kamusal bir mekân içerisinde kendilerini ifade etme fırsatı bulmaktadır. Öte yandan patriyarkanın kadınları kamusal kentsel mekanlardan dışlamasına karşılık lokallerin sadece kadınlara mahsus olması, kadınların kent mekanlarını kullanımlarında ataerkil pazarlığın mevcudiyetine işaret etmektedir. Başka bir deyişle, kadınların kente katılımları, ancak kendilerine mahsus mekanları kullandıkları sürece gerçekleşmektedir. Yanı sıra, lokallerdeki hizmetlerin büyük çoğunluğunun toplumsal cinsiyet stereotiplerini yeniden üretmesi, kadınların özel alandaki gündelik hayat pratiklerinin bir anlamda lokallere taşındığını göstermektedir. Bu bağlamda Hanımlar Lokali’ni, özel alan ile kamusal alan arasındaki keskin ayrıma karşılık iki alan arasındaki geçişkenliğe işaret eden ve bu şekilde hem içeride hem dışarıda olmayı sağlayan kentsel bir mekân olarak nitelendirmek mümkündür.
The aim of this study is to evaluate women's participation in urban life, where daily life is experienced and shaped by ignoring gender differences, through the urban space called Ladies Centre. In this direction, through the Ladies Centre, which is put into service by the municipalities, women create a time of their own and at the same time find the opportunity to express themselves in a public space by stepping out of the private space. On the other hand, although patriarchy excludes women from public urban spaces, the fact that centres are exclusively for women indicates the existence of patriarchal bargaining in women's use of urban spaces. In other words, women's participation in the city takes place only as long as they use their own spaces. In addition, the fact that most of the services in the centres reproduce gender stereotypes shows that the daily life practices of women in the private sphere are in a sense carried to the centres. In this context, it is possible to characterize the Ladies Centre as an urban space that points to the transition between the two spaces as opposed to the sharp separation between the private and public spaces, and thus enables being both inside and outside.
