Akademik Veri Yönetim Sistemi
TURK PSIKOLOJI DERGISI, cilt.29, sa.73, ss.108-124, 2014 (SSCI)
Psikolojik dışlanmanın yol açtığı anlık yıkıcı tepkilerin evrensel oldukları ve bu tepkiler üzerinde bireysel, durumsalve ortamsal değişkenlerin düzenleyici rolünün bulunmadığı ileri sürülmüş olsa da, yapılan bazı çalışmalar bu görüşüdesteklememektedir. Sosyal etki kuramına göre, hem kaynak hem de hedef sayısının kaynağın hedef üzerindekietkisini belirlemede rolü vardır. Dışlanma sürecinin de bir sosyal etki süreci olduğu düşünülecek olursa, kaynak vehedef sayısı dışlanma sonucunda ortaya konan anlık tepkiler üzerinde rol oynayan düzenleyici değişkenler olarakele alınabilir. Bu amaçla yürütülen iki deneyin ilkinde dışlayan, ikinci deneyinde dışlanan sayısındaki artışın temelihtiyaçlara (ait olma, anlamlı varoluş ihtiyacı, benlik değeri ve kontrol) yönelik tehdit algısında farklılaşmalara yolaçıp açmadığı incelenmiştir. Deneylerde dışlanma, tanışma paradigması ile değişimlenmiştir. Deney 1’de kaynağıoluşturan dışlayan ve kabul eden kişi sayısı, Deney 2’de ise hedef sayısı değişimlenmiştir. Bulgular, Deney 1’dedışlayan üye sayısına, Deney 2’de ise dışlanan üye sayısına bağlı olarak ait olma, benlik değeri, anlamlı varoluş vealgılanan kontrol ölçümleri açısından farklılaşma olduğunu göstermektedir.
Ostracism refers to being ignored, excluded by other individuals or groups (Williams, 2007a). Although it wasclaimed that the devastating immediate reactions to ostracism are universal and independent from individual differences and situational variables, some of the studies do not support this assertion (Williams, 2001; Williams & Zadro,2005). According to social impact theory (Latané, 1981), both the number of sources and targets have a decisiverole on the effect of sources on target. If the process of ostracism could be framed as a social impact process, thenthe number of sources and targets also could be considered as moderators which would have an effect on immediatereactions of ostracism. In the rst experiment of the current study, the impact of ostracism on needs was examinedin relation to having an incremental effect with each additional person who ostracized the participant. The impact ofostracism was investigated in relation to having a diminished incremental effect with each additional target person being ostracized in second experiment. Ostracism was manipulated by “Get Acquainted Paradigm”. The dependentvariables were need threats. Participants reported only linear incremental need threat depending on both the numberostracizing sources and the number of ostracized targets.