Akademik Veri Yönetim Sistemi
Bağbahçe Bilim Dergisi, cilt.9, sa.1, ss.5-13, 2022 (Hakemli Dergi)
Bu çalışma, arazi gözlemleri, herbaryum araştırmaları, taksonomik literatür, morfoloji ve
palinoloji analizleri ışığında Türkiye'deki doğal olarak yetişen I. attica, I. carica ve I. spruneri
taksonlarının morfolojisi ve taksonomisi hakkında önemli sonuçlar sunmaktadır. Bu
çalışmada, I. carnosa türünün Türkiye'deki varlığı sorgulanmakta, literatürde I. carnosa’nın
sinonimleri olarak geçen I. attica ve I. spruneri türlerinin varlığı ve ayrım karakterleri
hakkında kanıtlar ortaya konmaktadır. Ayrıca genellikle birbiriyle karıştırılan I. attica ve
endemik I. carica türlerinin benzeyen ve ayrışan özelliklerinden bahsedilmektedir. Bu
çalışmayla I. carica türü 112 yıl sonra yeniden keşfedilerek türün sadece tip lokalitesinde
yetiştiği teyit edilmiş olup, Ege ve Akdeniz bölgelerinden toplanarak I. carica olarak teşhis
edilen tüm bitkilerin I. attica olduğu anlaşılmıştır. I. carnosa’ya atfedilen “Mor beğendiotu”
Türkçe adı bu çalışmayla I. attica’ya aktarılmış olup, I. spruneri için yazar tarafından “Dağ
beğendiotu”, endemik I. saxatilis subsp. magnesiana için ise “Manisa hünkarbeğendiotu”
Türkçe adı önerilmiştir. Bu çalışma aynı zamanda cins hakkında daha sonra yapılabilecek
çalışmalar için morfolojik bir temel sağlama amacını taşımaktadır
This study presents important results about the morphology and taxonomy of
naturally grown I. attica, I. carica and I. spruneri taxa in Turkey in the light of field
observations, herbarium studies, taxonomic literature, morphological and palynological
analysis. In this study, the existence of I. carnosa in Turkey is questioned and evidences are
presented about the existence of species I. attica and I. spruneri, which are synonyms of I.
carnosa according to the literature, and their characteristics that distinguish them from each
other are represented. In addition, the similarities and differences between I. attica and
endemic I. carica, which are often confused with each other, are mentioned. In this study, I.
carica was rediscovered after 112 years, comfirming the species grows only in the type locality.
It was also understood that all plants collected from Aegean and Mediterranean regions and
identified as I. carica were actually I. attica. The Turkish name "Mor beğendiotu" attributed
to I. carnosa, was transferred to I. attica in this study, and the Turkish name "Dağ beğendiotu"
was suggested by the author for I. spruneri and “Manisa hünkarbeğendiotu” was suggested
for endemic I. saxatilis subsp. magnesiana. This study also aims to provide a morphological
basis for future studies of the genus.