Sonat-Allegro formunda, Gelişme bölmelerinin sonunda bulunan ve temel olarak Sergi 2’yi hazırlama işlevini yerine getiren kısımlara “retransition” adı verilir. Müzik teorisyenleri arasında retransition kısımlarının tam olarak nerede başladıklarına ilişkin bir takım yaklaşım farklılıkları ve görüş ayrılıkları bulunmaktadır. Beethoven’ın erken dönem eserlerinden Op. 10 No. 2 ve Op. 22 numaralı piyano sonatları da literatürde bu türden anlaşmazlıklara yol açan eserlerdendir.

Bu çalışma kapsamında, Beethoven’ın Op. 22’ye kadarki bütün piyano sonatları incelenmiş ve bestecinin, retransition kısımlarını kurgularken Op. 2 No. 1’den itibaren yapısal açıdan belirli bir şema kullandığı saptanmıştır. Bestecinin yazım üslubu açısından tercihlerini saptama amacını taşıyan bu incelemenin ortaya koyduğu ipuçları üzerinden Op. 10 No. 2 ve Op. 22 numaralı piyano sonatlarına ait Gelişme bölmeleri -18. yüzyılın ikinci yarısındaki müzikal uygulamalar da göz önünde bulundurularak- yeniden yorumlanmış ve söz konusu sonatların retransition kısımlarına ilişkin yeni bir yaklaşım öne sürülmüştür.